Marjolijn van Kooten

Marjolijn van Kooten over haar slechtste shows, over spelen in psychiatrische instellingen, een piano op rij 1, een kamerscherm als kleedkamer en nog heel veel meer.

Marjolijns boek koop je het beste in/via je lokale boekhandel of bestel het hier

De aflevering met Kirsten van Teijn vind je hier

De aflevering met Anne Neuteboom vind je hier

De aflevering met Richard Groenendijk vind je hier

De aflevering met Maartje en Kine vind je hier

De impresario die Marjolijn meermaals hielp, is Dries van Fine Label. Dat is ook mijn impresariaat.

Meer over Marjolijn vind je hier

Bio
Marjolijn won op het Concours om de Wim Sonneveldprijs 2010 (Amsterdams Kleinkunstfestival) de tweede prijs en studeerde in 2010 af aan de Amsterdamse TheaterAcademie Nieuwe Stijl met haar cabaretvoorstelling: Wanneer wordt ’t leuk? Van Van sept 2015 tot juni 2017 tourde ze samen met psychiater Bram Bakker met de voorstelling: Geen paniek. Met een bezettingsgraad van 82% werd de voorstelling ongelooflijk goed bezocht.

Met haar derde programma: Ik zie de bui al hangen ging Marjolijn verder waar ze met Geen paniek gebleven was. Gezellige onderwerpen als depressie, moedeloosheid, zelfkritiek en angst passeren de revue. Hoopvol gaat Marjolijn bij coaches, spirituele docenten, ervaringsdeskundigen en psychologen te rade. Maar of het helpt… Ook dit programma was bijna overal uitverkocht.

In haar vierde programma: Ongestoord onderzoekt Marjolijn wat er van je over blijft als je geen diagnose meer hebt. Ben je dan… normaal? En is het leven dan ook meteen veel eenvoudiger? (spoiler alert: nee, helaas)

Marjolijn heeft met haar psychiatrisch cabaret  (óók voor normale mensen) een heel nieuwe doelgroep aangeboord. De zalen zijn meestal uitverkocht en gevuld met drie groepen: cabaretliefhebbers, psychologen/psychiaters/huisartsen en natuurlijk mensen die zelf ook bekend zijn met angst, paniek of depressie.

In 2014 verscheen het eerste boek van Marjolijn:  Schijtluis. Over haar leven met een angststoornis (en dat van een aantal bekende Nederlanders).

Zowel de voorstellingen als het boek hebben als doel om het taboe op psychische aandoeningen te doorbreken.

De jury van het Amsterdams Kleinkunstfestival: ‘Marjolijn is een originele theaterpersoonlijkheid; een genot om naar te kijken. Ze weet te ontroeren in kleine liedjes en weet haar grappen goed te plaatsen.’

De Volkskrant: ‘Van Kooten doet denken aan Brigitte Kaandorp omdat ook zij de lach aan haar kont heeft hangen en haar humor vindt in tragiek en onhandigheid.’